Onderweg naar Grand Canyon

Zaterdag 5 september

Los Angeles, Joshua Three ri overnachting in de grand canyon

Wat is dat toch altijd voor discussie?? Verkouden worden van airo en tocht. Ook in deze groep. 1 ding weet ik zeker, ik ben snot verkouden en de schuldigen zullen in Delft hun straf niet ontlopen. De aanhanger is aangekoppeld en we vertrekken. Jesse, onze reisleider, durft t aan om ons door Inglewood buiten de stad te brengen. Voor de zekerheid sluit hij wel de deuren van onze bus. Het criminaliteits cijfer is hier hoog. Schietpartijen tussen bendes zijn aan de orde van de dag. Op de high way aangekomen, kijk ik m'n ogen uit, 8 rijstroken. Toch ontstaat er nog file. Aangezien we een deel Vd vakantie kamperen, moet er eten worden ingeslagen. Een uitdaging met 12 personen. Het lukt uiteindelijk. Van uit de stad rijden we de woestijn in. Bizar, wat een surrealistisch landschap en wat is het weids. Niet normaal. We hebben een stop van 1,5 uur in het nationale park van Joshua Three. Super mooi. Hier groeit, hoe kan het anders de Joshua Three. Deze groeit vanaf 50 jaar. Dat start met een stam. We lopen hier een korte tocht. Over de temperatuur, t is gewoon bloedheet. Onderweg maken we nog een korte stop, volgens Jesse moet ik andere medicijnen dan paracetamol. Hier doen ze niet moeilijk, hij wijst me een paardenmiddel aan. Aangekomen op de camping is t nog steeds heet. We krijgen een demonstratie tent opzetten, redelijk eenvoudig. Toch blijft het altijd leuk, bij een echtpaar uit de groep slaat de vermoeidheid toe en het tent opzetten gaat niet zonder echtelijke twist. Geweldig, kamperen blijft de ultieme relatie test. In tent is het niet te harden, dat belooft wat. Er wordt gekookt en afgewassen. Als t donker is, worden we beloond met een mooie sterrenhemel. Aangezien het paardenmiddel zijn werk doet, val ik vroeg in slaap. Slaapzak is overbodig en het voelt aan alsof je in de sauna in slaap valt.